Nie trzeba być strategiem wojennym, żeby zrozumieć, że lokalny biznes to nie tylko produkt czy usługa. To również sposób komunikacji z otoczeniem. A skoro otoczenie coraz częściej siedzi z nosem w telefonie, to nie ma sensu krzyczeć przez megafon na pustym rynku. Trzeba mówić tam, gdzie ludzie słuchają — czyli w mediach społecznościowych.
Nie chodzi o to, by być wszędzie. Chodzi o to, by być tam, gdzie ma to sens. Facebook, Instagram, TikTok, nawet LinkedIn — każda z tych platform ma swój rytm, swoje zasady i swoje typy odbiorców. Lokalny biznes nie musi tańczyć do każdej melodii. Wystarczy, że wybierze jedną i zatańczy dobrze.
Media społecznościowe nie są miejscem na nachalną reklamę. Ludzie nie wchodzą tam po to, by oglądać banery. Wchodzą, żeby się pośmiać, pokłócić, pochwalić dzieckiem, psem, obiadem. Jeśli lokalny biznes potrafi wpleść się w ten strumień codzienności, ma szansę zostać zauważony. Ale to wymaga wyczucia. Nie wystarczy wrzucić zdjęcie produktu i napisać „kup teraz”. Trzeba wiedzieć, kiedy mówić, a kiedy milczeć. Kiedy żartować, a kiedy być poważnym. Kiedy odpowiadać, a kiedy pozwolić ludziom mówić.
Czasem lepiej pokazać zaplecze niż front. Ludzie lubią wiedzieć, kto stoi za ladą, kto piecze chleb, kto naprawia rowery. Pokazanie twarzy, rąk, bałaganu w warsztacie — to buduje zaufanie. Nie trzeba opowiadać historii życia. Wystarczy jedno zdjęcie, jedno zdanie, które nie brzmi jak slogan. Autentyczność nie potrzebuje scenariusza.
Media społecznościowe to też miejsce, gdzie można się potknąć. Jeden źle dobrany komentarz, jedno nieprzemyślane zdjęcie i robi się zamieszanie. Ale lokalny biznes ma tę przewagę, że może szybko zareagować. Nie przez dział PR, tylko przez człowieka, który zna swoich klientów z imienia. Ta bezpośredniość jest siłą, której nie mają korporacje.
Niektórzy mówią, że media społecznościowe to strata czasu. Że lepiej skupić się na jakości produktu, na obsłudze, na realnych działaniach. I mają rację — pod warunkiem, że nie ignorują faktu, iż komunikacja też jest działaniem. Jeśli nikt nie wie, że coś istnieje, to jakość nie ma komu zaimponować.
Zdarza się, że lokalny biznes próbuje kopiować wielkie marki. Robi kampanie, które wyglądają jak z telewizji. Problem w tym, że lokalność nie lubi udawania. Ludzie wyczuwają fałsz. Lepiej być niedoskonałym, ale prawdziwym, niż wypolerowanym i nijakim. Media społecznościowe dają przestrzeń na niedoskonałość. Na żarty, na pomyłki, na poprawki. To nie billboard, który wisi przez miesiąc i nie da się go zmienić.
Nie każdy właściciel sklepu czy warsztatu musi być mistrzem internetu. Ale warto, żeby rozumiał, że obecność w mediach społecznościowych to nie obowiązek, tylko szansa. Szansa na rozmowę, na pokazanie się, na bycie częścią lokalnej społeczności nie tylko fizycznie, ale też cyfrowo.
Czasem wystarczy jedno zdjęcie zrobione telefonem, jedno zdanie napisane bez konsultacji z copywriterem, jedno pytanie zadane klientom. I nagle okazuje się, że ludzie odpowiadają. Że chcą rozmawiać. Że nie trzeba wielkich budżetów, żeby być widocznym. Trzeba tylko być obecnym.