Koncepcja sieci, w której odbiorca staje się jednocześnie nadawcą, zdominowała sposób, w jaki postrzegamy cyfrową przestrzeń. User-Generated Content (UGC), czyli treści generowane przez użytkowników, to fundament architektury informacyjnej współczesnego internetu. To zjawisko przesunęło punkt ciężkości z pasywnej konsumpcji danych przygotowanych przez profesjonalne redakcje w stronę rozproszonej struktury współtworzonej przez miliony osób. Web 2.0 narodziło się nie tyle jako nowa technologia, co jako zmiana paradygmatu w relacji człowiek-maszyna oraz człowiek-człowiek.
Mechanizm działania UGC opiera się na udostępnianiu narzędzi publikacyjnych każdemu, kto posiada dostęp do sieci. Wcześniejsza wersja systemów internetowych wymuszała posiadanie zaawansowanej wiedzy technicznej, by móc zaistnieć w przestrzeni publicznej. Wymagana była znajomość języków znaczników, obsługa serwerów czy projektowanie baz danych. Rozwój platform umożliwił omijanie tych barier poprzez intuicyjne interfejsy.