Wzmacniacze operacyjne to układy scalone, które od dekad ułatwiają projektowanie obwodów analogowych. Działają na zasadzie różnicowego wzmocnienia napięcia wejściowego, osiągając ogromny współczynnik wzmocnienia w pętli otwartej. W praktyce podłącza się je z ujemnym sprzężeniem zwrotnym, co stabilizuje pracę i pozwala na precyzyjne operacje na sygnałach.
Ich wszechstronność wynika z prostoty pinów: dwa wejścia różnicowe, jedno wyjście oraz zasilanie. Wybór konkretnego typu zależy od wymagań aplikacji, takich jak pasmo przenoszenia czy poziom szumów. Inżynierowie cenią je za zdolność do realizacji addatorów, integratorów czy komparatorów bez skomplikowanej konstrukcji.
Bipolarne wejścia
Typy z tranzystorami bipolarnymi na wejściu radzą sobie doskonale z sygnałami o niskiej impedancji. Charakteryzują się umiarkowanym prądem polaryzacji, co czyni je odpowiednimi do buforów czy wzmacniaczy audio. Wadą bywa wyższy poziom szumów termicznych, ale kompensuje to niezawodność w standardowych zadaniach.
W obwodach, gdzie sygnał pochodzi od źródeł o małej rezystancji, te wzmacniacze ujawniają swoją siłę. Używa się ich w prostych filtrach aktywnych, gdzie stabilność parametrów nie wymaga ekstremalnych środków.