Pisanie aplikacji w React.js często zaczyna się od entuzjazmu związanego z szybkością dostarczania kolejnych funkcji. Prosta składnia JSX i komponentowe podejście sprawiają, że interfejs rośnie w oczach. Jednak wraz z przyrostem logiki, zagnieżdżaniem kolejnych elementów i obsługą coraz większych zbiorów danych, prędkość działania UI może zacząć budzić zastrzeżenia. Użytkownik końcowy nie widzi elegancji Twojego kodu, widzi jedynie przycięcia animacji lub opóźnienia w reakcji na kliknięcie. Dlatego zrozumienie mechanizmów renderowania staje się kluczowe dla każdego, kto chce tworzyć oprogramowanie wysokiej klasy. Optymalizacja nie polega na dodawaniu losowych metod poprawiających wydajność, lecz na świadomym eliminowaniu zbędnych operacji, które obciążają główny wątek przeglądarki.
Kluczem do sprawnego działania biblioteki jest Virtual DOM, ale to tylko narzędzie, a nie gwarancja płynności. Każda zmiana stanu wywołuje proces rekoncyliacji, czyli porównywania starego drzewa z nowym. Jeśli ten proces zachodzi zbyt często lub na zbyt dużą skalę, wydajność drastycznie spada.